Nasze wspólne opowiadanie.

Shadow

Uśmiechnęła się do Billa i ziewnęła przeciągle, przytulając się do niego.
- Śpij, jesteś zmęczona - powiedział chłopak, całując ją w czubek głowy i nakrył ich białą kołdrą.

Etinette

- Nie chcę spać naprawdę.
- To, co chcesz robić? - zapytał zdziwiony.

Shadow

- Nie wiem - odpowiedziała, opuszkiem palca błądząc po jego szyi. - Masz jakąś propozycję?

Etinette

- Propozycji jest wiele. - powiedział przymykając oczy, gdy zaczęła paznokciem drażnić jego wargi.

Shadow

- Tak? Jakie na przykład? - zaśmiała się, palcem wędrując po jego twarzy.

Etinette

- Kochanie naprawdę jest ich dużo. - szepnął prawie niedosłyszalnie jakby z trudem wytrzymywał jej pieszczoty.

Shadow

- To może zaprezentuj mi jedną - powiedziała szeptem, muskajac wargami płatek jego ucha.

Etinette

- Może lepiej nie skarbie. - powiedział odsuwając się lekko.

Shadow

- Czemu nie? - zapytała lekko zaskoczona, przytulając nos do jego policzka.

Etinette

- Bo nie chcę cię zranić? - zapytał niepewnie, uciekając oczami od jej wzroku.

Shadow

- Bill, spójrz na mnie - powiedziała, chwytając jego podbródek i zmuszając do patrzenia sobie w oczy. - Chcę zapomnieć o Scottcie. Chcę zacząć żyć normalnie. Zaufałam Ci i wiem, że nie zrobisz mi krzywdy.

Etinette

- Skarbie wiem, ale...

Shadow

- Nie skrzywdzisz mnie, prawda? - zapytała, przełykając cicho ślinę i patrząc na niego lekko wystraszonym wzrokiem.
- Oczywiście, że nie - odpowiedział natychmiast, przytulając ją do siebie. - Nie mógłbym.
- To zacznijmy żyć normalnie, jak nasi rówieśnicy - uśmiechnęła się lekko i delikatnie musnęła jego wargi.

Etinette

Odpowiedział na jej posunięcie, namiętnie zatapiając się w jej ustach i na nowo poznając ich smak.

Shadow

Anna zatopiła dłonie w jego kruczoczarnych włosach.
- To teraz ładnie idziemy spać - powiedział po chwili, odrywając się od dziewczyny i uśmiechając się szeroko.

Etinette

- Ja nie chcę. - zaprotestowała, wydając z siebie jęk niezadowolenia.

Shadow

- Kochanie, późno już - zaśmiał się Bill, odgarniając jej z twarzy kosmyki włosów.
- A opowiesz mi bajkę? - zapytała, uśmiechając się szeroko.

Etinette

- Bajkę? Nie opowiem żadnej bajki. - odparł rozbawiony.

Shadow

- Czemu nie? - zapytała zawiedziona.
- Bo żadnej nie znam - zaśmiał się. - Ale mogę Ci dać buzi na dobranoc.

Etinette

- Możesz? To skorzystam.

Shadow

Chłopak zaśmiał się i czule ją pocałował.
- Idziemy spać, dobranoc.

Etinette

- Ale jeszcze nie. - dziewczyna nie dawała za wygraną.

Shadow

- Kochanie, nie wystarczy Ci? - zapytał, śmiejąc się.

Etinette

- Nie. - powiedziała stanowczo.

Shadow

- Ale ja już jestem zmęczony - powiedział, ziewając przeciągle i przytulając twarz do jej ramienia. Po chwili poczuła, jak jego wargi muskając jej szyję.
- Na pewno jesteś zmęczony?