Nasze wspólne opowiadanie.

Konaszefka

Dziewczyna uśmiechnęła się i czekała na siostrę, która miała ją przetransportować. Po chwili jednak poczuła, że brzuch ją strasznie boli i zawołała kogoś z korytarza. Została przewieziona na badania, gdyż ból był nie do wytrzymania.

- Mam dla pana złą wiadomość - powiedział lekarz, wchodząc do sali Billa.
- Ale ona nie straciła...? - spytał.
- Nie, ale cóż... - zaczął, ale po chwili wbiegła siostra.
- Panie doktorze, coś się dzieje z tą dziewczyną!
I oboje zniknęli za białymi drzwiami, zostawiając chłopaka nieświadomego, że jego dziewczyna pluje krwią.

Shadow

Bill szybko zerwał się z łóżka i pobiegł za lekarzem. Serce waliło mu jak oszalałe. Błądził po korytarzu, szukając lekarza. W końcu go dopadł.
- Co z Anną? - Zapytał drżącym głosem.

Konaszefka

- Jest źle. Ona... może stracić życie, ale ostatnio weszła ustawa o zakazie aborcji nawet przy zagrożeniu życia matki. Podobnie jak w Polsce. Jesteśmy bezradni - powiedział, klepiąc chłopaka po ramieniu.

Shadow

- Boże... - szepnął Bill, opierając się plecami o zimną ścianę korytarza i powoli zsuwając się do pozycji kucającej.
- Bill, co z nią? - Zapytał zdyszany Tom, który biegał po korytarzu, szukając brata.
- Ona może umrzeć - załkał Czarny, ukrywając twarz w kolanach.

Konaszefka

Tomowi oczy powiększyły się jak wielkie monety. Nie wiedział, co powiedzieć.
- A... ale jak to? - powiedział, ledwo co powstrzymując łzy i siadając przed bratem.

Shadow

- Boże, Tom, ona nie może umrzeć, nie może, nie może - powtarzał szeptem Bill, nie zwracając uwagi na słowa brata. Ukrył twarz w dłoniach i zaczął się lekko kołysać, przez cały czas płacząc.

Konaszefka

- Bill, ona nie umrze. Zobaczysz. Musisz w to wierzyć... - powiedział dredowłosy i mocno przytulił się do brata.

Shadow

- Tak bardzo bym chciał... Ja nie mogę jej stracić, Tom. Nie mogę, słyszysz?! - Krzyknął, dławiąc się łzami. - Nie mogę, ja ją kocham - dodał już spokojniej, przez łzy.

Konaszefka

- Wiem, bracie, wiem - powiedział i pogłaskał go po włosach.
Nagle z sali wypadł lekarz, a razem z nim pielęgniarki i łożko na którym leżała Anna.
- Szybciej, szybciej! - krzyczał doktor. Bill pobiegł za nim.

Shadow

- Co się stało? - Zapytał przestraszony, podbiegając do lekarza i przez ramię obserwując bladą twarz Anny.
- Musimy operować, proszę poczekać - powiedział doktor, po czym zniknął za drzwiami sali, do której nikt oprócz lekarzy i pielęgniarek nie miał wstępu.

Konaszefka

Zostawił chłopka samego na środku korytarza. Choć był obok niego jego brat, czuł się... samotny? Po chwili świat zniknął mu sprzed oczu.

Obudził się na szpitalnym łóżku.
- Co z Anną? - powiedział, zaraz po tym, jak zobaczył Toma.
- Nadal operują - odparł.

Shadow

- Anuś, skarbie - szepnął przez łzy Bill, przytulając do piersi skrawek białej kołdry.
- Bill, nie płacz, błagam Cię - powiedział Tom, siadając obok bliźniaka, a po jego policzku spłynęła jedna łza.

Konaszefka

Chłopcy przytulili się tak, jak zawsze to robili, gdy było źle. Bardzo źle. Jednak przerwał im lekarz, który wszedłszy do sali, westchnął ciężko.
- Nie mam dobrych wiadomości - powiedział i spojrzał na Billa.
- Dziewczyna nie straciła dziecka, ale jej ciąża jest zagrożona. Jest w śpiączce. Nie wiadomo kiedy się obudzi. O ile w ogóle się obudzi, a, niestety, są szanse minimalne na ten cud.

Shadow

- Czy... czy ja mogę do niej pójść? - Wychrypiał Bill, za wszelką cenę powstrzymując łzy, które usilnie gromadziły się w jego oczach.

Konaszefka

- Niestety nie. Jak już, to tylko przez szybę. Przykro mi - powiedział i wyszedł, ale jeszcze przed zamknięciem drzwi, dodał: - Sala sto dwadzieścia pięć.

Shadow

- Tom, pójdziesz ze mną? - Zapytał błagalnie, a blondyn natychmiast skinął głową i chwycił brata pod ramię, po czym obaj udali się do sali, w której leżała Anna.
- Anuś, słońce - szepnął Bill ze łzami, widząc za szybą dziewczynę, podłączoną do wielu urządzeń. Odwrócił się do brata i ukrył twarz w jego ramieniu, a łopatki zadrżały od potężnego szlochu.

Konaszefka

- Bill, nie płacz, proszę - powiedział, lecz po chwili sam zaczął płakać. Zaraz koło nich pojawił się cały zespół, Adreas, Jost i rodzice dziewczyny.
- Bill? Co się dzieje? - spytała matka Anny.

Shadow

- Anna... ona... przepraszam panią, ale ja nie umiem - załkał i usiadł na jednym z krzeseł, naprzeciwko sali, ukrywając twarz w dłoniach.
Matka dziewczyny spojrzała na Toma z nadzieją, że ten jej coś wyjaśni.

Konaszefka

- Ja nie potrafię... Niech pani idzie do lekarza... - powiedział, wycierając łzy i kucając obok bliźniaka.
Matka Anny weszła do gabinetu. Gdy po godzinie wyszła zapłakana, podeszła do Billa i zaczęła tarmosić go za ramiona.
- To twoja wina, rozumiesz?! Twoja! - krzyknęła, mocno płacząc.

Shadow

Chłopak spojrzał na nią zaskoczony.
- Proszę go zostawić - Tom stanął w obronie bliźniaka. - Dlaczego uważa pani, że to wina Billa?

MaDzia ®

Po policzkach Yvonne spływał potok łez. Sama już nic nie oddczuwała.
- Jak to dlaczego! Wykorzystał ją! WYKORZYSTAŁ! - Krzyczała. Ben starał się ją uspokoić.
- To przecież Scotta - Tom już nie wytrzymał. Nie zwracał już uwagi na to że krzyczy na matkę jego przyjaciółki a zarazem dziewczyny swojego bliźniaka. - Obwiniasz Billa a nic nie wiesz!! - zapomniał sie...

Łojesteś... długo mnie nie było.. i chce powiedzieć pare rzeczy
1 i najważniejsza. Kuło mnie to w oczy przez cały czas jak czytałam
Etinette: TO NIE ANIA A ANNA ZDROBNIENIE ANUś OK ALE JESZCZE RAZ POWTARZAM TO NIE ANNA. BIERZ POD UWAGE ZE TO NIEMIECKIE IMIE NIE MA ZDROBNIENIA POLSKIEGO.
po 2. niezłe przezycie... sex w szpitalu xD hehe też tak chce Very Happy

po 3. chyba zapominałyście o tym że Bill nie chodzi

ale żeby nie było że sie tylko czepiam
Podobało mi sie to co wymyśliłyście.. xD pomijając ze przed stosunkiem w szpitalu robiło się romansidło to ok Wink

edit: kurde moja przemowa dłurzsza niż w ogule 'cześć opowiadania' xD

Konaszefka

Yvonne tylko na niego spojrzała złowrogo. Bill spojrzał na nią załzawionymi oczami.
- Czemu mnie pani obwinia? Ja ją kocham, to nie wystarcza? - spytał, zamykając oczy i zaciskając usta.
- Miłość jest dla was za dojrzała, mój... 'kochany' - powiedziała prychając i ponownie płacząc.

MaDzia ®

- Jesteś kurwa za surowa! Nie on zrobił jej to dziecko do huja! - Wrkurzył się Tom. Matka Anny zamarła... po prostu zamarła, przez chwile zapomniała o oddychaniu... Ben spanikował... chyba zemdlał...

Lola

Tom był gorzej niż wściekły. Tarały nim nieopisane emocje... Jak w ogóle ona śmiała...!

MaDzia ®

kobietę nagle oblała biała tama, dla Billa stała się przeźroczysta... zlała się z ścianą. W jej głowie toczyły się bitwy tzw. dwóch głosów wewnętrznych. Wiedziała że Bill nigdy by jej nie skrzywdził. Wiedziała że Scott ją zgwałcił. Nie wiedziała czy Anna z Billem juz się kochali... i to był największy argument który chwilowo powstrzymywał ja od dalszych zarzutów.