Nasze wspólne opowiadanie.

Lola

Leżała dalej przykryta białą pościelą. Z prawej ramy łóżka zwisała jej dłoń. Bezszelestnie podszedł do niej i ułożył jej kończynę na właściwym miejscu. Uśmiechnął się lekko. Pomimo procedur, na palcu widniał pierścionek.

Była noc. Ciepła, gwieździsta. Idealna...

Shadow

- Anuś, kochanie - szepnął, siadając na małym krzesełku obok i chwytając w objęcia jej lodowatą dłoń. - Tak się bałem...

Lola

- Że coś ci się stanie... Że nie będę mógł ujrzeć twoich oczu... Że... Nie będę mógł nazwać razem z tobą naszego dziecka. Kocham...

MaDzia ®

- ...Kocham... was.... - dokończył. reszte słów jakie chodziły mu po głowie zachował dla siebie. "przecież ona i tak mnie nie słyszy" - skarcił się w myślach. przez resztę czasu jaki tam spędził wpatrywał się w jej bladą twarz i przypominał sobie chwile spędzone z nią... te szczęśliwe chwile...

Shadow

- Już niedługo będziemy szczęśliwi znowu. We trójkę - uśmiechnął się lekko i złożył delikatny pocałunek na jej zimnej dłoni.
- Panie Kaulitz, wychodzimy. Ona musi odpocząć. I pan też powinien - powiedział lekarz, uchylając drzwi do sali.

Lola

- Do zobaczenia - pogłaskał dłonią jej twarz, zatrzymując się dłużej przy ustach. A po chwili wyszedł, spoglądając przez ramię na dziewczynę.

Shadow

- Kocham Cię. Kocham Was - szepnął i ze spuszczoną głową wyszedł na korytarz, gdzie czekali na niego przyjaciele.

Lola

- Bill... - Tom podszedł do brata. - Wszystko będzie dobrze. Na pewno. Kupicie sobie domek na obrzeżach i zrobicie jeszcze trójkę dzieciaków, które będą mnie ciągnąć za dredy... - Wyszeptał mu do ucha, a potem gwałtownie się roześmiali. Razem.

Shadow

- Chciałbym, żeby tak było - westchnął Bill, patrząc przez szybę na Annę, która wciąż miała zamknięte oczy.

Konaszefka

Po chwili podszedł do nich lekarz.
- Proszę państwa, muszę coś powiedzieć - chrząknął, a Bill spojrzał na niego wystraszony. Wargi zaczęły mu drżeć.
-T-tak? - spytała matka Anny.
- Jest prawdopodobieństwo, że dziecko urodzi się... martwe, albo będzie kaleką.

Shadow

- Dlaczego akurat my? Tom, dlaczego my? Co zrobiliśmy, że los tak nas kara? - Zapytał przez łzy Bill, ukrywając twarz w ramieniu brata.

Konaszefka

- Po burzy zawsze wychodzi słońce - szepnął mu na ucho, mocno przytulając.
Po chwili przyszedł Jost.
- Bill, wiem, że teraz masz inne sprawy na głowie, ale ludzie chcą chociaż piętnastominutowej konferencji prasowej...

Shadow

- Nigdzie nie idę - odpowiedział natychmiast Czarnowłosy, ocierając łzę spływającą po policzku. - W nosie mam teraz te ich konferencje prasowe!

Konaszefka

- Bill chodź... Powyżywasz się na nich... - powiedział Tom.

Shadow

- Nie, nigdzie nie idę, rozumiecie? Zostaję tutaj, przy Annie! - Krzyknął, podchodząc do szyby i opierając na niej dłonie.

Konaszefka

- Bill, uspokój się, błagam. Panie doktorze, można mu podać jakieś leki uspokajające? - poprosił Georg.

Shadow

- Nie potrzebuję żadnych leków! Zostawcie mnie! - Krzyczał Bill, a po chwili oparł się plecami o ścianę i zjechał po niej do pozycji kucającej.

Konaszefka

Jego ramionami wstrząsnął szloch. Był załamany, nie wiedział, co ma ze sobą zrobić.

Shadow

- Bill, spokojnie. Wszystko będzie dobrze, rozumiesz? Ułoży się, bo musi - powiedział Tom, kucając przed nim i podając mu kubek z wodą oraz małą tabletkę. - A teraz weź to...
- Nie chcę, nie potrzebuję - odpowiedział cicho, ukrywajac twarz w dłoniach.

Konaszefka

- Zrób to dla niej... Ona pewnie chciałaby, żebyś się dla niej uśmiechał. Powinieneś to wiedzieć - powiedział mu, oczami wędrując do jego tęczówek, które na chwilę wyłoniły się z rąk.
Nagle siostra pilnująca Anny, zaczęła biegać po sali, gdzie leżała dziewczyna. Wybiegła przed pomieszczenie i zaczęła wołać lekarza, który przybiegł natychmiast.

Shadow

- Co się dzieje? - Zapytał z przerażeniem natychmiast podnosząc się z miejsca i patrząc przez szybę.

Konaszefka

Nie zdążył nic zrobić, bo Anny już nie było. Jej łóżka także. Lekarz szybko go uspokoił, że musieli przewieźć ją na badania, bo wystąpiły jakieś komplikacje.

Shadow

- A jak coś się jej stanie? - Pytał przerażony Bill, chodząc nerwowo po korytarzu i chwytając się za głowę.

Konaszefka

- Jej nie powinno, ale dziecku... - zaczął doktor, ale nie dokończył.

Shadow

- Co z dzieckiem? - Zapytał Bill, ale lekarza już nie było. Chłopak chciał za nim pobiec, ale Tom przytrzymał go za rękaw.