Nasze wspólne opowiadanie.

MaDzia ®

- Dobra, dobra. A ja w ogóle nie przyjdę - uniósł się. Wtedy weszła ciocia.
- proszę kochani - podała im watę - a teraz zmykajcie. A i Bill koniecznie musicie mnie jeszcze odwiedzić - uśmiechnęła sie życzliwie.
- Ludzie są naprawdę naiwni - powiedział czarno włosy gody tylko opuścili sklep jego cioci.

Tak to była ciocia Billa ale nie ma co sie pogrązać w tym

Konaszefka

- Twoja ciocia jest bardzo miła, ale chyba naprawdę chcą, żebyś nie był samotny - uśmiechnęła się obejmując go ramieniem.
- Taa...

Lola

- No co? Nie cieszysz się? Miał byś osobę do przytulania, rozmawiania, uprawiania... - zakrztusił się.

{idę spać. miłego pisania.}

MaDzia ®

- ... różnych sportów - dokoczył za nią - najlepiej na świeżym powietrzu - uśmiechnął się szczeże. "Uch, ten chłopak jest wielki" - pomyslała
- Dokładnie.
- Ja jednak wolałbym żeby schowali nos w swoje sprawy a z moich sie wypchali.

Lola

Szli, milcząc. Każde z nich było pogrążone we własnych myślach. Jedli kupioną watę, oglądali wystawy. Wszystko było w porządku.

MaDzia ®

Do czasu. Przy jednej z wystaw rozpoznała Billa jakaś fanka. Zaczęła strasznie krzyczeć i Bill nawet przekupstwem nie dał rady jej uciszyć. Po niecałych 5 minutach zbiegło sie chyba z milion dziewczyn. No dobra... przesada. Ale było ich bardzo dużo.

Princess Ame

Bill krzykął, aby Anna uciekała. Wiedział, że jeśłi zostanie, jutro objawi się w gazecie. Tego nie chciał. Sam mógł byc rozszarpywany przez te nie znające litości istoty, ale chronił przyjaciółkę. Właśnie. Choc znali się krótko zdążył już polubic te czasami wesołe, a zarazem smutne oczy. Ten uśmiech. Po prostu- tą dziewczynę.

***Jestem nowa, więc dopiero zaczynam***

MaDzia ®

Przez chwilę się zamyślił. Przypomniał sobie jej oczy pełne radości, jej śliczny, śnieżnobiały uśmiech. Uciekał od tych myśli ale nie dało się ukryć że ona szaleńczo mu sie podobała. Lecz... skreśliła go już na początku. Ockną sie z bitwy swoich myśli i zorientował się że...

[ do da sie zauważyć ze jesteś nowa Wink

Ciesze sie z tego powodu bardzo i serdecznie cie witam. Ale dołanczam do tego wszystkiego: zmień avatar trzymajmy sie przyzwoitych rozmiarów

]

Konaszefka

Właśnie jakaś dziewczyna liże go po szyi. Odepchnął ją, jednak po chwili, zbulwersowany, zaczął krzyczeć:
- Każda dostanie autograf, jeśli przestaniecie się szarpać! - spojrzał na rządek, który od razu stanął przed nim.

MaDzia ®

- Matko, ale posłuszne - mruknął bezdźwięcznie. Po 30 min podpisywania sie na różnych częściach garderoby i ciała miał serdecznie dość. A fanek ani troche nie ubywało. Czuł się fatalnie ponieważ kazał uciec Annie. Nie miał pojęcia gdzie ona może teraz być i co pomyślała sobie gdy kazał jej uciekać. Nie było mu to na rękę.

Konaszefka

Anna zaś schowała się za rogiem, wciąż obserwując Czarnego.
Pewnie nie chciał, abym była w gazetach - pomyślała.
Wpadła na szalony pomysł.
Szybko wybiegła zza rogu, złapała Billa za rękę i pociągnęła do przodu.
- Wybaczcie, może kiedy indziej! - krzyknęła.

MaDzia ®

Reakcja fanek była oczywista. Wszystkie zaczęły krzyczeć, gwizdać, kląć a kilka rzuciło sie w pogoń za tą dwójką. Jednak Anna bez namysłu wleciała z Billem do męskiej ubikacji.
- gdzie jesteśmy - zapytała żeby się upewnić.
- W męskiej ubikacji? - Bill poruszył znacząco brwiami.

Konaszefka

- Ups - zaczęła się śmiać. - Musimy przeczekać tę burzę.
- Czemu to zrobiłaś? - Przytulił ją i pocałował w policzek.
- Bo mi ciebie żal - odsunęła się od niego i wystawiła język.

MaDzia ®

- A dlaczgo sie odsunełaś?
- Bo jesteśmy w męskiej ubikacjii i to ty czujesz sie tu bogiem - zaśmiała sie.
- Wiesz.. Czasem cie nie rozumiem. Ale za to zawsze cholernie się ciesze jak widzę twój uśmiech. - Dziewczyna popatrzyła na niego przyjaźnie.
- Ja też sie ciesze jak ty sie cieszysz...

Konaszefka

- Bo jesteśmy... - zaczął Bill, ale bał się dokończyć.
- Przyjaciółmi. - Anna spojrzała na niego niepewnie. Nie chciała być dla niego kimś ważniejszym.

MaDzia ®

- Tak. - przytaknął jednak w środku czuł coś do niej. Nie wiedział jeszczre dokłądnie co to było ale do przyjaźni to sie nie zaliczało.
- Cii.. - Anna przyłożyła palec do ust. Na korytarzu przed łazienka dało się słyszeć huki i rozmowy typu "Gdzieś tu powinni być"
- Myślisz że tu zaglądną?

Konaszefka

- Nie wiem - szepnęła. Wpadła na kolejny pomysł. Zaciągnęła chłopaka do jednej z kabin. - Wskakuj na kolzet.
Chłopak spojrzała na nią głupkowatym spojrzeniem
- My, razem? W kabinie? - Ledwo co stłumił śmiech.
- Bez skojarzeń, proszę. Wskakuj.

MaDzia ®

On tyko sie cwanie uśmiechnął i usiadł na 'kiblu' rzecz jasna zamkniętym. Ograniczył tym ruchy Annie.
- Kazałam ci na nim stanąć. - Oburzyła sie.
- Po co mamy stać? Siadaj na kolana - poklepał sie po udach. Dziewczyna niepewnie usiadła. On objął ja w pasie. Rzuciła na niego karcący wzrok. - Tak się mniej stresuje. - dodał.

Konaszefka

- Chłopcy. - Przewróciła oczami, ale po chwili pokazała Billowi, żeby siedział cicho, bo jakaś fanka tu weszła.
- On musi tu być! - można było usłyszeć głos jednej z nich.
Po pięciu minutach, fanki rozeszły się, a Anna i Bill wreszcie wyszli na zewnątrz.

MaDzia ®

- Matkoo już myślałam że nas znajdą - zaczeła roztrzęsiona Anna
- Pomogłas mi - uśmiechnoł sie Bill całkowicie odstępując od tego co powiedziała dziewczyna.
- A miałam inne wyjście?
- Myślałem że poszłas do domu, że sie obraziłaś albo coś.
- Ech Bill. Lubie cię, nawet bardzo i to dlatego.

Konaszefka

Chłopak wyszczerzył ząbki i przytulił Annę.
- Dzięki. Jeszcze nikt nie uratował mnie od fanek, jesteś pierwsza. - Puścił jej oko.
- Może pójdziemy do parku? - spytała Anna, chcąc nieco zejść z tematu.

MaDzia ®

Chłopak przytakną. Ruszyili w stronę parku. Tam chwile rozmawiali na pobieżne tematy takie jak szkoła itp. W pewnym momęcie nastała niezręczna cisza. Żadnych pomysłów na rozkminienie rozmowy. Bill chciał uratować sytuacje wyznaniem.
- Anna, ja już nie mogę tego ukrywać - zaczął szybko i pewnie. Anna poczuła dreszcz na plecach. - Ja czuję do ciebie coś więcej niż przyjaźń...

Konaszefka

- Ja do ciebie też... - szepnęła. - Ale to nie jest miłość. Nie. To jest zaufanie i bliskość, ale bez miłości. Przyjaźń, jakiej nikt nie zaznał.
Dziewczyna uśmiechnęła się, jednak po chwili westchnęła.
- Nie chcę być z tobą. Chcę jedynie twojego zaufania. Jeśli to cię rani, odejdź. Jeśli rozumiesz, zostań. - Pocałowała go w policzek.

MaDzia ®

Chłopak uśmiechnął się.
- Nie, nie odejde. Napewno. Ale obiecaj mi jedno - popatrzyła na niego pytającym wzrokiem. Stanął jej przed oczami Scott. On napewno w tej sytuacji by odszedł i powiedział "trzymaj się" albo "narazie" W każdym razie nie drążył by w rozmowie - Będziesz zawsze o mnie pamiętała i uważała mnie za przyjaciela. Okey? - Na twarzy dziewczyny pojawił sie promienny uśmiech.
- Jasne że tak.

Konaszefka

- Mam nadzieję, że Scott nie będzie ci ubliżał... - Dziewczyna trochę się zmartwiła. Ten chłopak jednak był teraz nieobliczalny. Poznała jego prawdziwą stronę.
- Jak będzie, to dostanie w czosnek. - Pocałował Annę w policzek. - Nie martw się, dam sobie radę.
- No nie wiem, nie wiem. Ty, takie chucherko - zaśmiała się.