Nasze wspólne opowiadanie.

Konaszefka

Nie chciała, aby to tak było. Chciała go przytulić, pocałować. Teraz nawet boi się do niego podejść.
Do pokoju wszedł David. Widząc płaczącą Annę przysiadł przy niej i pogładził ją po włosach.
- Anuś, co się stało?

Shadow

- Nic - odpowiedziała szybko dziewczyna. Starła z policzków łzy i usiadła na łóżku.
- Przecież widzę. Pokłóciłaś się z Billem, mam rację?

Konaszefka

- Nie pokłóciłam. Coś się z nami dzieje. Ze mną i z nim. Nie możemy się dogadać, oddalamy się od siebie. David, jeśli on mnie nie kocha, lada chwila ze mną zerwie? - spytała, patrząc na swój gips, gdzie też widniał podpis Billa.

Bill zatkał uszy. Nie chciał tego słuchać.

Shadow

- Nawet nie powinnaś tak myśleć. Znam Billa i wiem, że ma czasami takie chwile, że musi pobyć sam, przemyśleć wszystko - powiedział David i objął Annę ramieniem. - Lada dzień wszystko wróci do normy, zobaczysz.

Konaszefka

- David, ale jest coraz gorzej. Ja już powoli przestaję wierzyć w naszą miłość, w te wszystkie jego słowa.

Bill nie wytrzymał, odkręcił wodę w zlewie i zmoczył twarz. Było mu cholernie źle.

Shadow

- Anna, posłuchaj mnie. Przemyśl wszystko, porozmawiaj jeszcze raz z Billem. Wyjaśnijcie sobie wszystko - powiedział David, poklepał Annę po plecach. - Będzie dobrze - dodał i wyszedł, zostawiając dziewczynę samą.

Konaszefka

- Bill? - zawołała w stronę łazienki.

Shadow

Chłopak wytarł mokrą twarz ręcznikiem. Zacisnął dłonie w pięści i wyszedł z łazienki.
- Bill, ja... - zaczęła Anna. Nie wiedziała, co powiedzieć. Patrzyła w czekoladowe tęczówki, w których nie było już tego dawnego blasku.
Dziewczyna usiadła na łóżku i rozpłakała się, ukrywając twarz w dłoniach.

Konaszefka

- Anna, błagam. Nie płacz. Nie mogę patrzeć, jak cierpisz. Nie mogę wytrzymać tych ran, jakie ci zadaję. Chcę wszystkiego co dla ciebie najlepsze. Chcę potrafić od nowa dać ci uczucie całej mojej miłości... Tylko, pokochaj mnie od nowa - kucnął przed łóżkiem, łapiąc jej dłonie i patrząc prosto w oczy, gdzie był nieopisany ból.

Shadow

Anna nic nie odpowiedziała. Natychmiast przywarła do jego ust, czując, jak wraca jej Bill. Chłopak, którego pokochała całym sercem. Ten, który nie pozwoli, aby stała się jej krzywda.

Konaszefka

- Ja nigdy nie przestałam cię kochać, głuptasku - szepnęła i zrobiła "eskimoski pocałunek".

Shadow

- Tak bardzo się bałem, że Cię stracę - powiedział cicho Bill, mocno ją do siebie przytulając.
- Nie mówmy już o tym, proszę. Cieszę się, że znów jesteś blisko mnie - uśmiechnęła się Anna. Położyła się na łóżku, a obok niej Bill. Mocno się do niego przytuliła i po chwili oboje zasnęli.

Konaszefka

Po dwóch, trzech godzinach, do pokoju wparowała Natasha.
- Ludzie, wstawać! Obiad w restauracji na dole.
Wskoczyła na łóżko i zaczęła skakać na rogu.

Shadow

- Natasha, jest środek nocy - wymruczała Anna, ukrywając twarz w poduszce.
- Wstawać, lenie! - Powiedziała dziewczyna, ściągając z nich kołdrę i odsłaniając zasłony.

Konaszefka

- Anuś, nie gadaj mi tu głupstw, słońce, tylko wstawaj! - krzyknęła.
Anna i Bill posłusznie wstali.
- A teraz przebierzcie się. Widzimy was za godzinę na dole.

Shadow

Anna szybko wbiegła do łazienki, przekręcając klucz w zamku.
- Anuuuśśś - usłyszała za drzwiami głos Billa.
- Taak?
- Jesteś pewna, że nie potrzebujesz pomocy?

Konaszefka

- Wiesz, mógłbyś mi pomóc założyć spodnie, bo nie chcą przejść przez gips - zaczęła się śmiać.

Shadow

- Bardzo chętnie - odpowiedział, uśmiechając się szeroko. - Tylko otwórz mi drzwi.
- No nie wiem, nie wiem...
- Nie przedrzeźniej mnie, bo sam sobie otworzę - roześmiał się Bill.

Konaszefka

- A phi! Boję się! - zaczęła się śmiać. Otworzyła drzwi z wielkim uśmiechem i pokazała na jedną nieszczęsną nogawkę. - Ej nie gap mi się na tyłek!
Rzeczywiści Bill spojrzał z bananem na twarzy na majtki Anny.

Shadow

- Zboczeniec - wytknęła mu język i uderzyła lekko w ramię.

Konaszefka

- Ja ci dam - także wystawił jej język. Nie zapomnijmy o pięknym kolczyku. Bill miał pomysł.
- Chcesz mieć odlotowe spodnie? - spytał Anny, idąc po nożyczki.

Shadow

- Co Ci chodzi po głowie? - Zapytała Anna, widząc jak Bill chwyta nożyczki i jedną z nogawek jej spodni. - Ej, Bill! To są jedne z moich najlepszych par spodni, Bill!

Konaszefka

Bill nie odciął całej nogawki. Zrobił jedynie coś a'la rozporek z boku. Gips się w końcu zmieścił.

Shadow

- Dziękuję Ci - uśmiechnęła się Anna i pocałowała go. - A teraz idziemy na dół.
- Musimy?

Konaszefka

- Wszyscy na nas czekają. Sama nie wiem, dlaczego. Bill, a ty idziesz taki pomięty? - założyła ręce na piersi.