Nasze wspólne opowiadanie.

Konaszefka

Został Gerog, czyli nie mogła się nawet domyślać, co ten mógłby jej podarować.

Shadow

Chłopak podarował jej mięciutki, błękitny szlafrok.
- Tom mi pomagał wybrać - wyszczerzył się.

Konaszefka

- A teraz ja. - Bill podszedł do Anny, lekko speszony, tak jakby bojąc się tego, co się za chwilę wydarzy.
Uklęknął przed nią, a w sali rozniosło się wetschnięcie, które miało odpowiadać roli zdziwenia i oczekiwania.
- Anuś. Razem jesteśmy nierozlączni. Dopełniamy siebie nawzajem, pomagamy, gdy jest źle. Nasza miłość jest w stanie przenosić góry. Tak, wiem, że jesteśmy młodzi, ja jeszcze niepełnoletni, ale czuję, że podejmuję dobrą decyzję. Po pierwszym września wszystko będzie dobrze, ale już teraz chcę to zrobić. Już teraz chcę umocnić nasze uczucie, więź, jaka się między nami utworzyła. Anuś... wyjdziesz za mnie?

Bill wyjął puzdereczko w kolorze zachodzącego słońca, a gdy je otworzył, oczom dziewczyny ukazał się srebrny pierścionek zaręczynowy. W środku miał wygrawerowną sentencję, małymi literkami "co nas nie zabije, to nas wzmocni". A jeszcze mniejszymi, zaraz przy kamieniu, datę osiemnastych urodzin Anny.

Anna była zdumiona. Nie miała pojęcia, co odpowiedzieć. Bill patrzał na nią z troską i uśmiechem na ustach.

Shadow

- Bill, ja... - szepnęła, czując, jak łzy szczęścia spływają jej po policzkach.
- Tak, Bill. Zostanę Twoją żoną - powiedziała i mocno go przytuliła, a po chwili oboje zatopili się w pocałunku.

Konaszefka

Na sali rozległy się oklaski. Tom przytulił się mocno z Natashą, po czym razem spojrzeli na zakochaną parę.
- Kocham cię - szepnął do niej Bill, czując, że także po jego twarzy spływają łzy. Łzy szczęścia.

Shadow

- Ja Ciebie też - uśmiechnęła się Anna i kciukiem starła z jego policzkóww łzy. - Zrobiłeś mi niespodziankę.

Konaszefka

- Taki miałem zamiar - puścił jej oczko, po czym wziął na ręce i ze szczęścia razem zakręcili się wokół własnej osi. Anna spojrzała na matkę. Bała się jej reakcji.

Shadow

Kobieta uśmiechnęła się do niej i przytuliła się do męża.
- Jeszcze nigdy nie byłam taka szczęśliwa - powiedziała Anna, całując Billa w policzek.
- A teraz tort! - Krzyknęła Natasha.

Konaszefka

Na środek sali wjechało wielkie ciasto. Anna zakryła usta dłońmi, po czym mocno przytuliła Natashę, a następnie Billa.
- Czubki - powiedziała z zachwytem. - Bill pokroisz ze mną pierwszy kawałek?

Shadow

- A mogłoby być inaczej? - Zaśmiał się, pocałował Annę i razem ukroili kawałek ciasta. Rozległy się oklaski.

Konaszefka

Anna była szczęśliwa jak nigdy wcześniej.
- A teraz bawmy się! - krzyknęła Natasha i podała Annie i Billowi kieliszek z szampanem.

Shadow

Na sali rozległa się muzyka.
- Pierwszy taniec należy do nas - uśmiechnął się Bill i chwycił Annę za rękę, prowadząc na parkiet.

Konaszefka

Zaczęli tańczyć, bawiąc się przy tym znakomicie. Bill cały czas pił szampana, a Anna zachwycała się pierścionekim, wciąż nie wierząc, że jest już zaręczona.

Shadow

- Bill, który to już kieliszek? - Zapytała, widząc jak Czarny sięga po kolejny.
- Hmm... nie wiem, nie liczyłem.

Konaszefka

- Proszę, przestań już - poprosiła, aptrząc jak Bill wypija trunek.

Shadow

- Kochanie, nic mi nie będzie - powiedział, całując Annę w policzek.

Konaszefka

Dziewczyna westchnęła. Wiedziała, że chłopak przesadzi. Sama sięgnęła po kieliszek, ale już ostatni. Nie lubiła zbytnio alkoholu. Nagle wszystkich oślepiły flesze. Pomieszczenie było całe ze szkła, więc fotoreporterzy mieli niezły widok.

Shadow

- Co oni tu robią?! Kto ich tu wpuścił?! - Po sali rozniósł się krzyk Toma, który był już lekko nietrzeźwy. - Ochrona!

Konaszefka

Ochroniarze szybko zaczęli interweniować, jednak reporterzy, zdążyli narobić wielu zdjęć.

Shadow

- Wszystko potrafią zepsuć - westchnęła Anna, siadając na krześle. Po chwili poczuła ciepły oddech przy swojej szyi i chude ramiona ją oplatające.

Konaszefka

- Nie martw się tak, słońce - szepnął Bill do jej ucha. - Chodźmy na górę...
Chłopak pocałował ją w szyję. Dziewczyna wyczuł zapach szampana i dsunęła go od siebie.
- Bill jesteś pijany - powiedziała, patrząc na niego stanowczo.

Shadow

- Ja? Wydaje Ci się - mruknął, przytulając się do niej.
- Bill, przestań. Chodź, położysz się spać - westchnęła, chwytając go pod ramię.

Konaszefka

- Ale tylko, jeśli ty także będziesz obok mnie, kochanieńka... - powiedział, lekko zataczając się na schodach. Annie było tym trudniej, że miała gips i nie mogła zbytnio się poruszać bez jego wsparcia.
- I po co ja ci pozwalałam pić? - spytała, otwierając drzwi do pokoju.

Shadow

- Nie jestem pijany! - Zaprzeczył natychmiast, szybko chwytając się blatu stolika, aby nie upaść.
- Kładź się - powiedziała Anna, popychając go lekko na łóżko.

Konaszefka

- A może tak się zabawimy? - spytał.