Nasze wspólne opowiadanie.

Konaszefka

Około czwartej nad ranem impreza się skończyła. Razem z Natashą poszły do góry, aby wreszcie położyć się spać. Jednak wciągnęły się w rozmowę przed swoimi pokojami.
- A jak tam z Tomem? - spytała Anna.

Shadow

- Dobrze - odpowiedziała dziewczyna, a jej policzki pokrył szkarłatny rumieniec. - Cieszę się, że go mam. Gdyby nie on, nie wiem, gdzie bym teraz była...

Konaszefka

- Powiem ci, że nigdy go takiego nie widziałam. Może niedługo też się zaręczycie? - uśmiechnęła się Anna. Natasha tylko nerwowo przygryzła wargę.
- Coś nie tak? - spytała dziewczyna.

Shadow

- Nie, wszystko jest w porządku. Może kiedyś Ci wszystko opowiem, ale narazie nie jestem na to gotowa, przepraszam - powiedziała szybko Natasha, a po jej policzku spłynęła łza. - Dobranoc - dodała i zniknęła za drzwiami swojego pokoju, zostawiając Annę samą.

Konaszefka

Dziewczyna nie wiedziała, co się dzieje. Natasha wydała jej się trochę dziwna w tym momencie. Ale nic. Weszła do pokoju, a biedny Bill lezał na podłodze razem z kołdrą i smacznie spał.

Shadow

Zaśmiała się cicho tak, aby go nie obudzić. Podeszła bliżej i ukucnęła obok niego.
- I, co ja mam teraz z Tobą zrobić? - Powiedziała do siebie.

Konaszefka

- Bill... - zaczęła go lekko szturchać, aby wstał i wrócił na łóżko.

Shadow

- Mmm - mruknął tylko, przewrócił się na drugi bok i mocno przycisnął do piersi skrawek pościeli.
- Bill, wstawaj - powiedziała, ściągając z niego kołdrę.

Konaszefka

- Mamusiu, jeszcze minutka... - mruknął, a Anna zachichotała.

Shadow

- Bill - Anna pochyliła się nad nim, a chłopak w tym samym momencie otworzył zaspane powieki.
- Gdzie ja jestem? - Wymruczał i zwinął się w kłębek. - Zimno.

Konaszefka

- W hotelu. Idź słońce na łóżko z powrotem, to cię przykryję.
Anna pogłaskała go po włosach.

Shadow

- A położysz się obok mnie? - Zapytał, wstając z podłogi.

Konaszefka

- Jasne, że tak. Jestem cholernie zmęczona - ziewnęła.

Shadow

Bill uśmiechnął się szeroko, położył z powrotem na łóżku i przesunął się, robiąc Annie miejsce obok siebie.
- Kładź się, bo zimno - powiedział, klepiąc miejsce obok.

Konaszefka

Dziewczyna szybko przebrała się w swój prezent i położyła obok chłopaka. Spojrzała na pierścionek.
- Nie mogę uwierzyć. Będę panią Kaulitz. - Uśmiechnęła się, a Bill pocałował ją w dłoń.

Shadow

- A ja będę wtedy najszczęśliwszym mężem pod słońcem - zaśmiał się Bill i mocno przytulił Annę do siebie.

Konaszefka

- Bill, jak ty to utrzymałeś w tajemnicy, gaduło? - spytała, ziewając.

Shadow

- No widzisz, udało mi się - uśmiechnął się szeroko, wypinając dumnie pierś. - A teraz śpij, bo jesteś zmęczona.
- A Ty nie? - zdziwiła się.
- Ja się wyspałem. W sumie, to sam nie wiem, dlaczego tak szybko poszedłem spać...

Konaszefka

- Jeszcze tak mnie głowa boli. Mamy tu jakąs wodę w pokoju? - spytał, a Anna wybuchła wielkim śmiechem.
- Wiesz, po tylu kieliszkach, też bym miała kaca - spojrzała na niego, a ten się cały zaczerwienił.

ach, ma się te 900 Very Happy

Shadow

- Ale Ty ślicznie wyglądasz, jak tak się rumienisz - zaśmiała się Anna, pieszczotliwie szczypiąc go w policzek.

Konaszefka

- Naprawdę aż tak się nawaliłem? - spytał wstając i podchodząc do małej szafeczki z jedzeniem.

Shadow

- Miałam problem, żeby Cię tu położyć - zaśmiała się, a Bill wyciągnął butelkę z wodą i wziął kilka łyków.

Konaszefka

- Ale nie zrobiłem niczego głupiego, prawda? - spytał, bojąc się lekko odpowiedzi.
- Ty nie, ale twój brat... można by tak powiedzieć.

Shadow

- Tom? Co zrobił? - Bill odstawił butelkę i usiadł na rogu łóżka, patrząc na Annę, która odwróciła wzrok.

Konaszefka

- Nie wiem, czy powinnam to mówić... - zaczęła i westchnęła. - Chcę spać. Mogę?