Nasze wspólne opowiadanie.

Shadow

- Nie chcesz mi powiedzieć? Nie ufasz mi? - Zapytał lekko zawiedziony, po czym wstał. - Śpij.

Konaszefka

- Bill, nie to, że nie chcę. Nie chciałabym, aby były między wami jakieś kłótnie. Zrozum - powiedziała, siadając i łapiąc go za rękę.

Shadow

- Tom Ci coś zrobił? - Zapytał lekko wystraszony, a Anna westchnęła, spuszczając głowę.
- Tak, znaczy się nie...

Konaszefka

- Anuś, proszę powiedz - szepnął, siadając obok.

Shadow

- Napił się chłopak i tyle - Anna blado się uśmiechnęła.

Konaszefka

- Anna. Widzę, że coś jest nie tak... - mocniej ścisnął jej dłoń.

Shadow

- Nie ma się czym przejmować, naprawdę. Wszystko jest w porządku - powiedziała szybko i przytuliła się do niego.

Konaszefka

- Anna, bo ja sam do niego pójdę i się dowiem - zagroził.
- O ile cokolwiek pamięta - szepnęła, a Bill spojrzał na nią zaniepokojony. - No dobrze, powiem ci, ale pod jednym warunkiem. Że nie będziesz miał wyrzutów.
- Dobrze. Obiecuję.

Shadow

Anna zaczęła od początku. Jak położyła Billa spać i zeszła, aby zobaczyć, jak bawi się reszta.
- I wtedy Tom odsunął się od Natashy i przytulił się do mnie, a po chwili zaczął całować po szyi... - mówiła i niepewnie spojrzała na Billa.

Konaszefka

- Mów dalej - odpowiedział spokojnie, jednak miał ochotę wybuchnąć.
- No i zaczął gadać, żebyśmy poszli na górę, że ty się nie dowiesz. Georga musiałam zawołać, bo nie chciał się odczepić...
Bill spojrzał za okno. Anna nie wiedziała, co ma teraz zrobić.

Shadow

- Bill jesteś zły? - Zapytała cicho, podciągając nogi pod brodę, bojąc się reakcji Czarnego.

Konaszefka

- Nie. No dobrze, może trochę. Tak - odpowiedział, po czym mocno przytulił Annę.

Shadow

- Ale on był pijany, nie wiedział, co mówi, co robi - zaczęła usprawiedliwiać Toma Anna.

Konaszefka

- Wiem, kochanie. Rozumiem. No, już cicho - zaczął ją uspokajać, gdy poczuł, jak płacze.

Shadow

- Nie chcę, żebyście się pokłócili przez takie coś - powiedziała cicho, patrząc na Billa, który starł z jej policzków łzy.
- Nie pokłócimy się. A teraz śpij. Jesteś zmęczona - uśmiechnął się chłopak, całując ją w czoło.

Konaszefka

Po chwili położył się obok niej i zasnęli razem.

Shadow

Rano obudziło ich głośne pukanie do drzwi.
- Kto tam? - Zapytał zaspany Bill, przeciągając się pod kołdrą.
- Ja, Tom.

Konaszefka

Bill ledwo co wstał z łóżka i otworzył bliźniakowi drzwi.
- Macie wodę? - spytał Dredziarz, opierając się o szafeczkę.

Shadow

- Jasne - mruknął Bill, podając bratu butelkę.
- Bill, kto to? - Zapytała Anna, nie otwierając oczu.

Konaszefka

- Tom - powiedział z grymasem, a Anna natychmiast wstała.
- E, cześć - szepnęła, a Tom się uśmiechnął.
- Ślicznie wyglądasz w tej koszuli.

Shadow

- Dzięki - mruknęła dziewczyna, nakrywając się kołdrą po samą szyję. Tom spojrzał zaskoczony na brata, a następnie z powrotem na Annę.
- A, co Wy dzisiaj tacy dziwni jesteście?

Konaszefka

- To ty raczej powinieneś być dziwny - warknął Bill.
- Bill, obiecałeś! - krzyknęła Anna z wyrzutem.
- Ej, co się dzieje?

Shadow

- Nic, nieważne - powiedział cicho Bill i poszedł do łazienki.
- O, co mu chodzi? - Zapytał Tom, a Anna westchnęła, odwracając głowę.

Konaszefka

- Widać, wypiłeś z lekka więcej od niego - szepnęła.

Shadow

- Nie rozumiem - odpowiedział, patrząc na nią zdziwiony.
- Nie musisz - powiedziała cicho, wstała, zabrała swoje ubrania z krzesła i chciała wyjść, ale Tom złapał ją za rękę.
- Puść mnie.