Nasze wspólne opowiadanie.

Shadow

- Myślisz, że dojdą do porozumienia? - Zapytała Anna.
- Na pewno - uśmiechnął się Bill i usiadł na łóżku obok niej.

Konaszefka

Dziewczyna mocno się w niego wtuliła.

Natasha weszła na sam dach, gdzie przy krawędzi siedział Tom i patrzył w chmury. Dzień był piękny, tylko kilka białym chmurek przesuwało się leniwie po niebie.

Shadow

- Tom - zaczęła Natasha, a jedna łza spłynęła po jej policzku. Chłopak nie odpowiedział. Dziewczyna podeszła do niego i usiadła obok.
- Dlaczego nie chcesz mnie zrozumieć? Wiesz, jak ciężko mi było o tym mówić? Tak bardzo chciałam zapomnieć, nigdy więcej już nie wracać do przeszłości.

Konaszefka

- Nie rozumiem, czemu to ukrywałaś? Czemu mnie odpychałaś od siebie na każdym kroku? - Tom spojrzał jej prosto w oczy.

Shadow

- Bo się bałam - odpowiedziała cicho, a jej łopatki zadrżały od potężnego szlochu. - Cholernie bałam się Twojej reakcji, wiesz? I chyba słusznie.

Konaszefka

- Natasha, ja ciebie kocham i nie przestanę. Ale za cholerę nie mogę zrozumieć tego wszystkiego. Cały czas mam wrażenie, że jesteś ze mną tylko po to, bym cię chronił przed ojcem - powiedział chłopak ostro.

Shadow

- Jak możesz tak myśleć? Otworzyłam się przed Tobą, a Ty... - załkała i wstała.

Konaszefka

Chciała stamtąd odejść, jak najszybciej, ale Tom ją zatrzymał.
- Kocham cię, ale pokaż mi, że ty mnie też. Nie chcę seksu, ani nic. Chcę tylko wyjaśnień. Chcę wiedzieć wszystko.

Shadow

Natasha rozpłakała się i z wahaniem mocno się do niego przytuliła.
- Tom, ja też Cię kocham - powiedziała, szlochając cicho. Chłopak tulił ją do siebie, czując, że postąpił słusznie, dając im kolejną szansę.
Usiedli na krawędzi dachu, a Natasha zaczęła opowiadać.

Konaszefka

Tom słuchał jej uważnie, czasami dopytując się o jakiś szczegół. Czuł, że teraz nawiązała się między nimi wieź, której nikt nie rozerwie.

Shadow

- Tom, ja tak bardzo boję się przyszłości - szepnęła, opierając głowę na jego chudym ramieniu, a po jej policzkach spłynęły kolejne łzy.

Konaszefka

- Bill, możemy porozmawiać? Tak na poważnie, bez śmiechów - powiedziała Anna, patrząc na chłopaka.

- Nie masz się czego bać. Będę przy tobie. Obiecuję. Mogę cię pocałować? - spytał, łapiąc dziewczynę za dłoń.

Shadow

- Stało się coś? - Zapytał przerażony. - O co chodzi?

Natasha uśmiechnęła się i pocałowała go.

Konaszefka

- Bo widzisz... Ogarniają mnie wątpliwości. Może zbyt się pospieszyliśmy z zaręczynami? - powiedziała cicho Anna i zaczęła bawić się swoim kosmykiem włosów.

Tom po pocałunku bardzo mocno ją przytulił.
- I oby tak zawsze było.

Shadow

- To przez Toma i Natashę? - Zapytał Bill. - Powiedziała Ci coś, tak?

- Wracamy? - Zapytała Natasha, lekko drżąc. - Zimno się zrobiło.

Konaszefka

- Nie wiem, czy mogę ci powiedzieć. Ona może mieć mi to za złe... - szepnęła Anna i wtuliła się w chłopaka.

Tom zdjął bluzę i okrył nią Natashę.
- Dziękuję. - Uśmiechnęła się dziewczyna szeroko i złapała Toma za rękę.

Shadow

- Anuś, kocham Cię i to właśnie z Tobą chcę spędzić resztę życia. Nie mam, co do tego żadnych wątpliwości - powiedział Bill, gładząc ją po włosach. - Ale, jeśli Ty masz, to... to ja postaram się to jakoś zrozumieć, chociaż nie ukrywam, że trochę mnie to zabolało.

Konaszefka

- Nie chcę cię ranić... Tylko... Nie wiem, po prostu nie wiem - szepnęła sama do siebie.

Shadow

- Tyle razem przeszliśmy. Wierzę, że razem damy radę wszystkiemu - mówił dalej Bill. - Jesteś dla mnie najważniejsza, dlatego poczekam tyle, ile będzie trzeba. I mam nadzieję, że nie zmienisz decyzji.

Konaszefka

Dziewczyna zdjęła powoli pierścionek i odłożyła do pudełeczka.
- Dziękuję, że mnie rozumiesz - powiedziała i mocno go przytuliła.
Nagle do pokoju wpadł Jost.
- Lepiej mnie trzymajcie dzieciaki, bo owszem, Tokio Hotel zdobywają karierę, ale to już jest przesada! - krzyczał, po czym rzucił plik młodzieżowych gazet na łóżko.

Shadow

- David, o co chodzi? - Zapytał Bill, biorąc do ręki pierwszą lepszą gazetę, na której widniało jego wielkie zdjęcie.

Konaszefka

Na okładce było wielkie zdjęcie pijanego Billa. Gdy ten otworzył gazetę na artykule, ujrzał zdjęcia z oświadczyn, z rozdania prezentów i z... pocałunków Toma. Na dole napis był jeszcze gorszy.

<i>Anna zabawia się kosztem bliźniaków?!</i>

Shadow

- O Boże - szepnęła Anna, przykładając sobie dłoń do ust i kątem oka spojrzała na czerwonego ze złości Davida.
- Bill, do cholery! Co to było?! Gdzie jest Tom?! Widzę wszystkich tutaj za trzy minuty. Łącznie z Gustavem i Georgiem. No właśnie, Georg! Mówiłem mu, żeby Was pilnował! - Krzyczał Jost.

Konaszefka

- Jost, spokojnie. Toma i Natashy może nie być, bo... - nie dokończył, bo do pokoju weszły właśnie te dwie osoby.
- Kto tak krzyczy? - spytał Tom, a gdy zobaczył, jak Bill pokazuje mu gazetę, przeklął pod nosem.

Shadow

- Wyjaśnicie mi do cholery, co to ma być?! Georg, miałeś ich pilnować, prosiłem Cię i co?! - Jost przez cały czas krzyczał, wymachując rękoma i chodząc po pokoju.