Nasze wspólne opowiadanie.

Konaszefka

Andreas słuchał wszystkiego z niebywałym zdziwieniem.
- O cholera - zreasumował. Bill westchnął. Nagle wszyscy usłyszeli straszny krzyk dochodzący z sypialni Anny. Oboje od razu polecieli na górę, gdzie4 zastali Scotta z nożem przy szyi Anny.

MaDzia ®

- Odsuńcie sie bo zrobie jej krzywde - zagroził. Bill juz chciał podejść ale Andreas go złapał. Anna płakała.
- Scott, czego ty ode mnie chcesz? co ja ci zrobiłam? - pytała cały czas płacząc

Konaszefka

- Chcę, abyś stąd zniknęła - szepnął, jednak dość głośno. Dziewczyna poczuła zimno ostrza, dotykającego jej szyi. Andi widząc, że nikt na niego nie patrzy, zadzwonił po policję z komórki.

MaDzia ®

Bill w tym czasie zadzwonił do Toma. Ten oczywiście pędem przybiegł do domu Anny. Dokładnie minutę przed policją.

Konaszefka

Dziewczyna miała zapuchniętą twarz od płaczu. Gdy policjanci wyprowadzali Scotta po całej akcji, wróciła akurat mama Anny, która nie wiedziała, co się stało. Bill cały czas przytulał Annę i próbował ją uspokoić, jednak ta cały czas była roztrzęsiona. Tom stał obok nich, a Andreas rozmawiał z policją.

Trzysetka Very Happy

MaDzia ®

- Co się stało - Zaczęła matka Anny. Bill pokiwał głową na boki a kobieta wyszła wraz z Andreasem. Ten opowiedział jej wszystko. Reakcją kobiety było złapanie się za głowe i : "Moje kochanie dziecko, muszę do niej iść"

u mnie 300 było chwile temu xD

Konaszefka

Po chwili była przy Annie, która znajdowała się w ramionach Billa, cały czas płacząc. Kobieta pogłaskała ją po głowie. Nie wiedziała, co ma powiedzieć.
- Bill... - szlochała.
- Jestem tu, nie martw się, jestem... - szepnął jej do ucha.

MaDzia ®

- Bill ja nie chce tu być - wyszeptała prawie niesłyszalnie. Jednak dobry słuch Czarnego uchwycił jej głos.
- Dobrze kochanie, dobrze. Będziemy razem na zawsze szczęsliwi - głaskał ja po plecach.

Konaszefka

Matka patrzała na nich serdecznie.
- Kochanie - zaczęła - powinnaś odpocząć.
- Chodź do mnie. Już go tam nie ma. - Spojrzał na nią Bill.

MaDzia ®

- Nie.. nie chce. Zostań tu ze mną
- A zostaniesz sekundkę z mama, Andreasem i Tomem?

Konaszefka

- Dobrze. Ale gdzie ty chcesz iść? - spytała, ocierając łzy i przytulając się do Toma, który wiedział, co znaczył kiedyś dla niej Scott.

MaDzia ®

- Zadzwonić w jedno miejsce - pocałował ją delikatnie i wyszedł. Zadzwonił do Davida. omówił z nim wyjazd do innego miasta. Ten zgodził się bez wahania po tym jak Bill opowiedział mu całą historie[no dobra, kawałek]

Konaszefka

- Słonko, za tydzień wyjeżdżamy do Monachium, dobrze? - spytał, zabierając ją z objęć Toma do swoich.

MaDzia ®

Ona z wycieczenia kiwnęła tylko głową.
- położysz się spać?
- Ale tylko wtedy gdy będziesz przy mnie.
- Oczywiście.

Konaszefka

Weszli razem do pokoju, a Anna padnięta, chociaż nie było jeszcze trzeciej, położyła się spać. Chłopak położył się koło niej i zacisnął w objęciach. Dziewczyna nie mogła usnąć. Bała się, że wydarzenie znów się powtórzy.
- Anuś, śpij, jestem przy tobie i nigdzie się nie ruszam, przysięgam - powiedział, gdy dziewczyna znów zaczęła płakać.

MaDzia ®

- Ja się boje
- Kochanie, jesteś padnięta. Musisz spać.
- Ale ja... - nie dokończyła bo chłopak przytulił ja mocno do siebie. Wział ja na ręce i razem poszli do salonu gdzie panowała kompletna cisza.

Konaszefka

Wszyscy siedzieli i byli zamyśleni. Tom uśmiechnął się do dwójki, która właśnie wkroczyła do pomieszczenia.
Bill połozył Annę na największej kanapie i okrył ją kocem. Kucnął obok.
- Tu są wszyscy, nie bój się, nic ci się już nie stanie... - pogłaskał ją po głowie. Chwilę później zasnęła.
- Wy naprawdę chcecie wyjechać? - spytała matka Anny.

MaDzia ®

- Obawiam sie że nie mamy innego wyjścia. - Bill cały czas głaskał dziewczyne po głowie. Yvonne przytaknęła.
- Ja zawsze myślałam że oni... - zaczeła
- Nie.. lepiej o tym nie mówmy - przerwał jej Andreas

Konaszefka

Kobieta westchnęła. Gdy byli pewni, że Anna śpi, przeszli do kuchni, jednak cały czas mieli ją na widoku.
- On zawsze był nieprzewidywalny... - zaczął Tom.

MaDzia ®

- Wiecie co. Ja chyba pójdę do Anny. Bo jak sie obudzi... będzie się bała - powiedział Bill i nie czekając na reakcje reszty poszedł do dziewczyny.
- On ją naprawde kocha... - Andreas.
- No naprawdę. Z nim jej sie nic nie stanie - powiedział pocieszająco Tom

Konaszefka

Kobieta uśmiechnęła się pod nosem. Ona też kochała męża. Tylko to wygasło. Bo ten teraz ją zdradza.
Bill pocałowała Annę w czoło.
- Bill, nie zostawiaj mnie, proszę... - mówiła przez sen.

MaDzia ®

Chłopak złapał ją mocno za ręke i wyszeptał - nigdy cię nie zostawię.
Kilka minut w całym domu panowała cisza. Ten melancholijny spokój przerwało przekręcanie klucza w drzwiach. Andreas z Tomem wymienili niezrozumiałe spojrzenia.

Konaszefka

Bill przełknął ślinę. Mama Anny poszła sprawdzić kto to.

MaDzia ®

BYł to Ben.
- O witaj kochanie - zaczął się dość głośno witać
- Cii... Anna śpi.
- Anna już nie dziecko w południe nie musi spać - nadal mówił głośno.

Konaszefka

Kobieta przyłożyła palec do ust męża i wyjaśniła wszystko. Ten cichaczem przeszedł przez salon do kuchni, gdzie zastał dwóch chłopców.
- Dzień dobry - przywitali się chórkiem.
Bill w tym czasie uspokajał Annę, która szarpała się przez sen i płakała.
- Ciii, skarbie, już dobrze... - zaczął ją uspokajać, gdy ta zerwała się z krzykiem.