Nasze wspólne opowiadanie.

Konaszefka

- Bill - szepnęła i mocno się przytuliła do chłopaka, pokonując obrzydzenie.
- Już dobrze... - powiedział jej do ucha i pocałował w głowę. Dziewczyna zaczęła płakać w jego ramię. Chłopak wziął ją na ręce i wyniósł z pomieszczenia. Zasnęła w jego ramionach po trzech sekundach.

MaDzia ®

Pojechali do domu . Policjanci nadal szukali Scotta. Bill położył dizewczytnę na jej łóżku i kucna przy nim przymając ją za ręke

Konaszefka

- Nigdy więcej nie znikniesz, nigdy - szepnął, gdy dziewczyna nieznacznie się poruszyła. Położył się koło niej i także zasnął.

MaDzia ®

Rano:
- Anna.. - zaczął niepwewnie.
- Co? - zapytała. Cały czas miała przerażenie w oczach.
- Czy chcesz jechać dzisiaj do Monachium?

Konaszefka

- Chciałabym, ale nie mogę. Muszę zostać. Wiesz, rozprawa, muszą mi zrobić badania, chociaż ja wiem, co się stało i psycholog... Ale tym razem chciałabym cię poprosić, żebyś został tu ze mną... - spuściła wzrok.

MaDzia ®

- Oczywiście że zostanę. - Przytulił ją - CHcesz coś jeść?

Konaszefka

- Poproszę - powiedziała ciszej, ale z lekkim uśmiechem na ustach.
Chłopak poszedł po jogurt i po chwili wrócił.
- Bill?
- Słucham? - spojrzał na dziewczynę.
- Przepraszam.

MaDzia ®

- Nie przepraszj - pocałował ja w czoło i podał jogurt.

Konaszefka

- Ja chciałam ci tylko powiedzieć.... - zaczęła, ale nie dokończyła, bo zaczęła płakać.

MaDzia ®

- Już dobrze skarbie - przytulił ją. - Nie obawiaj się, jeśli chcesz mi cos powiedzieć_nie spiesz się. Zawsze będe przy tobie i będziesz miała możliwość mi powiedzenia tego co chcesz zawsze. - wygłosił cicho.

Konaszefka

- Ale ja muszę... On, Scott mnie zgwałcił - na ostatnie słowo zapłakała mocniej. - Dlatego wtedy tak na ciebie krzyczałam - mówiła przez płacz, którym się już powoli dławiła.

MaDzia ®

Czarny nic nie powiedział. Przytulił ją bardzo mocno do siebie. Chwilę kołysał ją w swoich objęciach.

Konaszefka

W duszy jednak chciał zabić Scotta, za to co zrobił.
- Nigdy więcej nie zostawię cię samej... - szepnął do ucha, jeszcze bardziej ją przytulając.

MaDzia ®

***
Po 2 tydoniach poszukiwań policja znalazła Scotta. BYł tak najechany że za samo to że sie opił mogli by go zamknąć na jakiś czas w zakładzie karnym dla nieletnich.
Kolejny tydzień trwałą sprawa. Soctt trafił do zakładu poprawczego a Anna, TH i Andreas mogli już spokojnie wyjechać do Monachium.

Konaszefka

Dziewczyna nie była do końca pewna, czy rzeczywiście powinni wyjechać do Monachium. W końcu zostawia tu rodzinę i wspomnienia. Niekiedy bolesne, ale jednak.

Bill mocno ją przytulał, aby mu nigdzie nie uciekła, ta zaś patrzała na swój dom i rodziców.
- Kochanie, uważaj na siebie, a ty Bill, opiekuj się nią i odwiedzajcie nas czasami - żegnała się matka Anny.

MaDzia ®

- Yvonne lepiej żeby nie pokazywali się tu. My was będziemy odwiedzać - skorygował Ben
- Dobrze - uśmiechną się Bill.
- Anno, kochanie. Będziesz szczęśliwa... - Yvonne pogłaskała ja po głowie.

Konaszefka

Nagle podleciał do nich Tom.
- Bill mamy mały problem - powiedział i pokazał na nowe wydanie jakiejś młodzieżowej gazety. Była tam Anna i on, oraz wielki napis:Bill ma dziewczynę! Jej porwanie i odnalezienie przez przyrodniego brata! Ich wyjazd!
Anna zrobiła dziwną minę, a Bill wydarł pismo bratu.
- No, pięknie - powiedział, gdy czytał artykuł.

MaDzia ®

- Wścipska prasa - Andi
- Ale... - Zaczął Gustav. - "Nie ma co przejmować się prasą, oni robią to dla popularności. Swojej i naszej" Pamiętacie te słowa? - Tom z Billem pokiwali przytakującą.
- No, więc ruszamy - George

Konaszefka

Dziewczyna ostatni raz przytuliła rodziców, pomachała i weszła do busa.
- No, to będzie wesoło - skwitowała, gdy zobaczyła całą grupkę razem.

MaDzia ®

- To, to napewno. - POwiedział jej Andi do ucha.
- Hey! Co mi dziewczynę podrywasz - krzyknął na żarty Bill.

Konaszefka

- Wolność jest, mogę ją podrywać - wystawił mu język Andi. Bill zaśmiał się i usiadł na razie bliżej kierowcy. Gustav i Tom siedzieli na podwójnym siedzeniu w środku, a Andi, Georg i Anna z tyłu.
- No, wiesz, Bill jest marnym podrywaczem, my cię rozpuścimy - zachichotał Georg do ucha Anny.

MaDzia ®

- Mmm... już nie mogę się doczekać. - Zaśmiałą się.

Konaszefka

- Ej ludzie, nie zapominajcie, że to moja dziewczyna - powiedział, siadając na miejsce Anny i biorąc ją na kolana.

MaDzia ®

- Pamiętamy, pamiętamy. - george
- Ale dziewczyna zawsze może sobie pozwolić na mały romans. - Adnreas

Konaszefka

- Oni mają rację, Bill - zaśmiała się Anna.
- Ale Anna nie jest zwykłą dziewczyną. Jest MOJĄ dziewczyną - udał oburzenie.