Nasze wspólne opowiadanie.

MaDzia ®

- He, he. Najpierw mi każesz wybierać a potem sama wybierasz. No więc dobrze. 1,2,3...

Komm und rette mich,
ich vebrenne innerlich.
Komm und rette mich,
ich schaff's nicht ohne dich...

Konaszefka

Gdy skończyli, nastała cisza i tylko widok rozdziawionych gęb.
- Co się tak patrzycie? - spytała Anna.
- To było boskie... - podsumował Andreas.

Shadow

- Widzisz, kochanie. Wzajemnie się uzupełniamy - zaśmiał się Bill, patrząc na pozostałych.
- Tak, dobraliście się. Nie ma, co - powiedział ze śmiechem Gustav.
- A, więc mam rozumieć, że zaśpiewasz ze mną? - zapytał Bill.

Konaszefka

- Nie wiem... - powiedziała Anna. - A co z tysiącami fanek, które już mnie będą znać i wyklinać?

Shadow

- Hmm... chyba nie będzie tak źle - powiedział Bill, zastanawiając się nad czymś.
- Najwyżej mnie zbluzgają i pobiją. Zaczają się gdzieś za rogiem - zaśmiała się dziewczyna.

Konaszefka

- Ja im dam - pogroził palcem w szybę samochodu.
- Dzięki nim spełniają się twoje marzenia - ostrzegła Anna.

Shadow

- Tak, ale to dziwne uczucie, kiedy codziennie milion dziewczyn krzyczy, jak bardzo Cię kocha. Niektóre popełniają z mojego powodu samobójstwa, a ja mam z tego powodu niekiedy wyrzuty sumienia - odpowiedział Bill, patrząc za szybę, na mijany krajobraz.

Lola

- Nie możesz się tym zadręczać. Platoniczna miłość była, jest i będzie i ty tego nie zmienisz. - Powiedziała, lekko głaszcząc kciukiem jego dłoń.

Shadow

Chłopak uśmiechnął się lekko i pocałował dziewczynę w policzek.
- Dziękuję, ale i tak bardzo przeżywam każde takie wydarzenie - odpowiedział, chwytając jej dłoń.

Lola

- To normalne. Przecież nie jesteś z kamienia. Ty też masz serce, chociaż kryje się pod bardzo niemuskularną klatką, o ile taka istnieje.

Shadow

- Niemuskularna klatka - zaśmiał się pod nosem.
- Nareszcie się uśmiechasz - powiedziała Anne, całując go w nosek.

Lola

- Och, dla ciebie to bym mógł całe życie się uśmiechać. No, chyba, że będziemy uprawiać... - walnęła go piąstką - ...rośliny w ogródku...

Shadow

- Jakie rośliny w ogródku? - zainteresował się Tom, natychmiast odwracając się w stronę brata.
- Pomidorki, ogórki, marchewkę, ziemniaki, wiesz chłopie te sprawy - powiedziała Anna, patrząc z rozbawieniem na minę blondyna.

Lola

- A co to jest? - zapytał mało inteligentnie.

Shadow

- Boże, Tom - wetschnął Bill, kręcąc głową z niedowierzaniem. - Jak pomyślę, że to właśnie Ty jesteś moim bratem...

Lola

- To chwytasz się za łep i krzyczysz: To nie ja, to nie ja! To nie ja cię spłodziłem!

Shadow

- Dokładnie - powiedział przez śmiech Bill.
- I jak ja z Wami wytrzymam? - westchnęła Anna, patrząc na wszystkich z politowaniem.

[muszę wyskoczyć na chwilę do sklepu Smile

]

Lola

- To raczej ja się powinienem zapytać, jak z wami wytrzymam. - Mruknął Gustav patrząc z pod brwi. Anna zauważyła, że to bardzo śmiesznie wygląda, ale jednocześnie groźnie.

[okej.]

[483 xD xD czy komuś się ta liczba z czymś kojarzy?]

Shadow

- Oj Guciu, przetrwamy razem - powiedziała Anna, przybliżając się do chłopaka.

[ a z czym Tobie się kojarzy? ]

Konaszefka

[oczywiście, że z płytą TH Very Happy

]

- Oj, żebyś wiedziała. Musimy się trzymać razem, bo ci goście nas zabiją - zaczął się śmiać. Anna przeszła na kolana do niego.
- Wybacz Bill - powiedziała i puściła mu oczko.

Shadow

- Kochanie, a co z nami? - zapytał Bill z udawanym smutkiem w głosie.

[mnie też oczywiście z płytą TH. A z czymś innym także powinno?]

Konaszefka

- A co ma być, skarbie? - spytała śmiesznym głosem. - Nic nie jest z nami. Tylko wiesz, my z Gustavem to musimy trzymać się razem, żebyście nas nie pozabijali, prawda Gustav?

Lola

- prawda, prawda- zaśmiał się.
[ja, kon, shadow. może być?
{z płytą}]

Konaszefka

[może być.]

- Ej, ale ja się teraz czuję taaaaki opuszczony - powiedział Bill wywijając dolną wargę ku brodzie. Wyglądało to przekomicznie.

Shadow

- Oj kochanie, ale zobacz. Obok Ciebie siedzi Tom, Georg... - zaczęła Anna z rozbawieniem.