Nasze wspólne opowiadanie.

Shadow

- Wyjdź - powiedziała dziewczyna drżącym głosem. - Po co tu przyszedłeś? Czy nie wyraziłam się jasno?

Konaszefka

- Anna, błagam. Ja czuję taką pustkę, bez ciebie... - szepnął, znów płacząc. Łzy spływały po policzkach i rozbijały się o kafelki.

Shadow

Dziewczyna spojrzała na chłopaka. Płakał. Poczuła niemiłe ukłucie w sercu.
- Bill, ja...

Konaszefka

- Proszę tylko, powiedz mi, dlaczego? Dlaczego nie chcesz mnie znać? - spojrzał w głąb jej oczu. Obraz mu się rozmazywał przez łzy, jakie kłębiły się wokól oczu.

Shadow

Dziewczyna natychmiast przeniosła wzrok na ściany. W gardle poczuła nieokreślonych rozmiarów gulę. Dlaczego właściwie nie chciała go znać?

Konaszefka

- Okłamałeś mnie. Nie powiedziałeś o Scottcie... - powiedziała, a w oczach pojawiły się łzy. Nie, nie mogła płakać. Bill usiadł obok łożka.
- Przepraszam, słonko, przepraszam - powiedział Bill i przejechał palcem po jej policzku. Ta natychmiast odwróciła się.
- Wyjdź, proszę - szepnęła, ledwo co powstrzymując płacz.

Shadow

- Wiem, że tego nie chcesz - powiedział spokojnie. - Chcesz, bym był przy Tobie zawsze. Obiecałem. Obiecałem, że nigdy Cię nie zostawię. Przepraszam za wszystkie błędy. Nie chciałem Cię zranić. Zbyt mocno Cię kocham.

Konaszefka

- Bill, błagam wyjdź! - krzyknęła przez łzy. Rzeczywiście, w głębi duszy teraz go potrzebowała.

Shadow

Chłopak nic nie odpowiedział. Po raz pierwszy nie spełnił jej prośby. Nie wolno mu było się poddać.
- Nie wyjdę - powiedział cicho, dłonią dotykając jej włosów. - Nie zostawię Cię. Obiecałem.

Konaszefka

- Bill... - szepnęła, chowając się pod kołdrę. - Kocham cię jak cholera, ale idź już, proszę. Ja muszę być teraz sama... - powiedziała, odkrywając się jednak i całując go jak najczulej potrafiła. Chwilę potem znów schowała się pod kołdrę.

Shadow

- Anuś, ja chcę Ci pomóc. Dlaczego nie chcesz chwycić mojej ręki, gdy wyciągam ją w Twoją stronę? Dlaczego karzesz mi iść, skoro mnie kochasz? Wiesz, jak mnie tym ranisz? - chłopak nie chciał dać za wygraną.

Konaszefka

- Bill, ranię samą siebie. Ale chcę wszystko przemyśleć, pobyć sama. Poukładać życie od nowa. Bez Scotta... - odpowiedziała spod pościeli, gdzie na materacu robiła już się mokra plama od jej łez.

Shadow

- A my? Co z nami? - zapytał, bojąc się odpowiedzi.

Konaszefka

- Idź już, proszę. Z nami... nie wiem. Nie umiem ci odpowiedzieć, ale chyba już nic nie wyjdzie... - powiedziała, jeszcze mocniej płacząc.

Shadow

- Nie. Anna, nie możesz mi tego zrobić, nie. Kocham Cię, słyszysz? Kocham Cię, kocham Cię! - krzyczał, nie ukrywając łez, które spływały po jego policzkach.

Konaszefka

- Nie krzycz, proszę! - Anna wyłoniła się spod kołdry. Złapała jego twarz w swoje dłonie. - Mi też nie jest łatwo, słonko. Ale po tym wszystkim, nie umiem. Po prostu nie umiem - powiedziała, patrząc wprost w jego zapłakane oczy.

Lola

- Dlaczego nie umiesz, dlaczego! - potrząsnął ją - Ja cię mogę nauczyć! Wszystkiego! Od nowa! Daj mi tylko szansę! Jedną, głupią szansę!

Konaszefka

- Bill, przestań! - krzyknęła, całując go. - Kocham cię, rozumiesz? Ale daj mi czas!

MaDzia ®

- JA ci mogę dać czas. Ale co z tego wyjdzie? No co? Odwrócisz się ode mnie i wszem i wobec będziesz mówić ze mnie nie znasz? Bo takie mam przeczucie! - Nie wytrzymał. Mówił głośnym, donośnym głosem. Patrzył na Anne ale wcale jej nie widział. Łzy zasłaniały mu 'okno' na świat.

Konaszefka

- Bill, błagam, przestań... - płakała, patrząc w jego tęczówki.

MaDzia ®

- A nie prawda? - zapytał już dużo spokojniej ale cały czas dławiąc się płaczem.

Konaszefka

- Nie! Ja chciałabym zacząc wszystko od nowa, nie rozumiesz? Od naszej pięknej przyjaźni - powiedziała, wstając z łóżka i ciągnąc za sobą kroplówkę, chociaż nie wiedziała, po co jej to coś podłączyli. Podeszła i mocno przytuliła Billa, płacząc w jego bluzę.

MaDzia ®

- Kocham cie, wiesz? - odpowiedział nagle.

Konaszefka

- Wiem. Ja ciebie też, Bill, nawet nie jesteś sobie w stanie wyobrazić jak - powiedziała podnosząc twarz i ocierając dłonią jego mokry policzek.
- Ale, proszę. Daj mi choć mały skrawek czasu - dodała po chwili.

MaDzia ®

- Ale obiecaj... że nie odwrócisz się ode mnie... nigdy...
- Nigdy się od ciebie nie odwrócę... - powiedziała patrząc w jego zapłakane oczy, które tak bardzo kochała.