Nasze wspólne opowiadanie.

Shadow

- Bill, nie mów tak - powiedział po chwili dredziarz.
- Ale taka jest prawda. Dlaczego wyjechała? Dlaczego wyjechała beze mnie?

Konaszefka

- Chce poukładać swoje sprawy. Dobrze o tym wiesz. Ale przecież zapewnia cię, że w jej nowym życiu, będziesz ty. - Tom poklepał brata po ramieniu.

Shadow

- Może i masz rację. Ale ona nie pozwala mi nawet zadzwonić. Mam czekać, a wiesz, że to nie jest moją najmocniejszą stroną - westchnął Bill.

Lola

- Tak, tak, tak... Bardzo dobrze to pamiętam...
- Tylko mi teraz nie wypominaj. - Westchnął ponownie.
- Jak ja wytrzymam do teg popołudnia... Dlaczego wyjechała do miasteczka... Dlaczego...
- Ja tego nie wiem brat. - Tom poklepał bliźniaka.

Shadow

- Najchętniej wsiadłbym teraz w samochód i czym prędzej do niej pojechał - westchnął Bill, przenosząc wzrok za okno. - Boję się o nią.

Konaszefka

- Bill, uspokój się. Zapewniła cię, to jej uwierz. - Blondyn pokręcił oczami.

Lola

- Ale to nie jest takie łatwe, jak się wydaje... Po ostatnich wydarzeniach, ech, trudno mi to mówić... Lecz nie mam do niej już takiego zaufania...

Konaszefka

- Miłość opiera się na zaufaniu - powiedział Dredziarz.

Lola

- Wiem. I czuję wyrzuty sumienia... Ale skoro powiedziała, że zadzwoni... Musi zadzwonić... Jeżeli tego nie zrobi, będę jej szukał.

Shadow

- Zadzwoni, zobaczysz. A teraz chodźmy gdzieś. Nie możesz tutaj tak siedzieć - powiedział Tom, kładąc bratu rękę na ramieniu.

Konaszefka

- Teraz? Kiedy na dole są tłumy reporterów? Czy Jost przyniósł dzisiejsze gazety? Bo właśnie wychodzi nowe Bravo - zagrymasił Bill.

Shadow

- A nie wiem. Nie było go jeszcze dzisiaj u nas - powiedział Tom, szukając wzrokiem zegarka. - O wilku mowa - dodał, gdy w progu pojawiła się postać Josta.
- Cześć chłopaki - powiedział mężczyzna, rzucając na łóżko plik świeżutkich gazet.

Konaszefka

Pierwsze było Bravo i wielki napis: Koniec miłości i załamanie? oraz zdjęcie płaczącej Anny.
- Zaczyna się - mruknął Bill.

Lola

- Popiszą, popiszą i ucichnie.
- Łatwo ci mówić.
- Wiem to z własnego doświadczenia.
Bliźniaki obrzuciły go dziwnym spojrzeniem.
- No co? Ja też kiedyś byłem w waszym wieku...
- Zaczyna się. - Szepnął Tom do Billa.

Shadow

- Byłem młody, piękny - tu Tom zaśmiał się cicho, ale Jost zgromił go spojrzeniem. - Miałem wiele adoratorek. Jednym słowem wszystko, czego dusza zapragnie.
Bill, ułożył się w poprzek łóżka, ziewając przeciągle i mrugając porozumiewawczo do brata.

Konaszefka

Nagle w pokoju rozległ się dźwięk komórki Billa. Ten szybko ją złapał i odebrał.
- Obudziłam cię? - usłyszał szept Anny. Poprosił chłopaków, aby wyszli.

Shadow

- Nie, nie obudziłaś. Słonko, dlaczego wyjechałaś? - zapytał natychmiast, bez owijania w bawełnę.

Konaszefka

- Jak się czujesz? Widziałeś nowe Bravo? - spytała, unikając odpowiedzi na pytanie Billa.

Shadow

- Dobrze się czuję, widziałem nowe Bravo. Dlaczego wyjechałaś? - zapytał ponownie.

Konaszefka

- I co myślisz, będą mnie śledzić dalej? - mówiła coraz ciszej.

Shadow

- Anna! - Bill podniósł głos. - Dlaczego nie chcesz odpowiedzieć na moje pytanie? - dodał już spokojniej.

Konaszefka

- Kocham cię, zadzwonię później - odpowiedziała i się rozłączyła. Bill rzucił komórką o łóżko i przeklął pod nosem.

Shadow

- Wiedziałem, że tak będzie - mruknął do siebie, ukrywając twarz w dłoniach. - Jadę do niej.

Konaszefka

Szybko wszedł do kuchni z plecakiem. Tom podleciał do niego i złapał za ramiona.
- Bill, robisz wielki błąd. Zadzwoni i ci powie. Teraz nie była na to gotowa - powiedział bliźniak spokojnie.

Shadow

- Nie była na to gotowa - prychnął pod nosem, zabierając z szafki portfel i chowając go do plecaka. - Jeśli coś jej się stanie, to nie wybaczę sobie tego, rozumiesz?